Op 2 juni staat heel Vlaanderen stil bij eetstoornissen.
Met het internationale thema Breaking Barriers, Building Bridges benadrukken we dat herstel begint bij verbinding. Want niemand herstelt alleen.
Daarom nodigt ANBN en Femke for Life je uit voor een bijzondere actie op zondag 1 juni 2025 in Antwerpen, Gent en Leuven. Samen maken we indrukwekkende kunstwerken, bestaande uit talloze stukjes die jij mag mee inkleuren. Elk stukje staat symbool voor steun, hoop en herstel. Zo maken we letterlijk zichtbaar: herstel is een puzzel waar we allemaal een stukje van kunnen zijn.
Een warm gebaar op 2 juni 2025
De afgewerkte kunstwerken brengen ANBN en Femke for Life op Werelddag Eetstoornissen naar de vijf gespecialiseerde eetstoorniscentra in Vlaanderen: UZ Gent, UPC KU Leuven, Ziekenhuis Aan de Stroom (UKJA in Antwerpen), UZ Brussel en Alexianen Zorggroep Tienen.
ANBN en Femke for Life bezorgen patiënten daar een extra hart onder de riem – met een bloemetjespin als symbool voor moed, kracht en verbondenheid.
Deze kleine Germini is een kleurijk, frêle maar krachtig bloempje. Ze staat voor schoonheid en kwetsbaarheid maar ook voor grote kracht. Ze blijft stralen, zelfs op de moeilijkste dagen.
Deze pin symboliseert de moed en de kracht waarmee Femke gevochten heeft tegen haar eetstoornis.
Die kracht willen we graag doorgeven aan allen die vechten tegen deze complexe problematiek.
Ze zorgt voor bewustmaking en door het dragen ervan steun je de strijd tegen eetstoornissen.
Waarom we blijven spreken over eetstoornissen?
Eetstoornissen zijn méér dan een eetprobleem. Het gaat om complexe, vaak onzichtbare worstelingen die diep ingrijpen in het leven van duizenden mensen en hun omgeving. Toch blijven ze in onze maatschappij omgeven door stilzwijgen, onbegrip en hardnekkige clichés. Daarom is het zó belangrijk dat we dit thema blijvend onder de aandacht brengen. Want, je staat er niet alleen voor!
Door openlijk te spreken over eetstoornissen doorbreken we het taboe en maken we ruimte voor herkenning, steun en hoop. Elke stem die zich uitspreekt, elk verhaal dat gedeeld wordt, maakt het een beetje makkelijker
voor anderen om ook hulp te zoeken. Want niemand zou zich alleen moeten voelen in zijn of haar strijd.
Bovendien tonen we zo als samenleving dat we willen luisteren, leren en veranderen. Dat we erkennen dat herstel geen rechte lijn is, en dat achter elk symptoom een mens schuilgaat met dromen, pijn, kracht en potentieel.
Als we eetstoornissen bespreekbaar maken, geven we ook een krachtig signaal aan jongeren die worstelen met zelfbeeld en prestatiedruk: je hoeft niet te voldoen aan het perfecte plaatje. Je mag bestaan, precies zoals je
bent.
Samen kunnen we bijdragen aan een sfeer waarin kwetsbaarheid geen zwakte is, maar een brug naar verbinding. Waarin zorg geen standaardprocedure is, maar iets wat we samen dragen – als zorgverleners, families, ervaringsdeskundigen, vrienden en bondgenoten.
Laten we dus blijven spreken, blijven luisteren, en vooral: blijven geloven in herstel. Want elke stap naar bewustzijn is een stap naar een passende, verbindende en menselijkere zorg!